สรุปเนื้อเรื่อง
เรียกตามคนรับใช้ในบ้านมาจนติดปากเพราะเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับแม่อิ่ม แม่นมวัยหกสิบสองที่เขาได้ใกล้ชิดสนิทสนมมากกว่าแม่ของตนเองด้วยซํ้า
ตอบกลับ คารินะ นิชิดะ : มานานรึยัง คุณอเล็กซ์น่ะ‛ ใบหน้าถมึงทึงจ้องมองไปที่ประตูห้องของภรรยา”
ตอบกลับ เซอิระ นากามุระ: 这部《ฝาก ขั้น ต่ํา 1 บาท》สํานวนสุภาษิตนี้ ถ้าพูดให้เต็มความก็ต้องพูดว่า “ตราบใดที่ไก่ยังกินข้าวเปลือกอยู่ ตราบนั้นคนเราก็ยังอดกินสินบนไม่ได้” หมายถึงนิสัยลึกๆของคนนั้นยังไงก็ชอบที่จะรับสินบน
ตอบกลับ มิมิ อาสุกะ : “หนูก็ไม่แน่ใจค่ะ เห็นเขาบอกว่าเขาออกจากค่ายเก่าเขาแล้ว ตอนนี้เขาเป็นอิสระด้วย หนูไม่แน่ใจว่าใช่เพราะหนูหรือเปล่า”。